• De maximale kromming van contactlijnen bij vlakglas

    13 december 2024

     

    De maximale kromming van contactlijnen bij vlakglas

    Een maximale ontwerpvrijheid zoeken die nog bij je materiaalkeuze past? Voor de toepassing van vlakglas in 3d stelt zich de vraag: hoe krom mogen de contaktlijnen tussen raakvlakken zijn?

     

    We willen weten hoe ver de kromming mag afwijken tov de rechte snijlijn tussen de twee uiterste raakpunten van vlakken.

    (Deze te bepalen kromming mag aan beide kanten van de snijlijn afwijken. De uitwijking tussen golvende toppen, zal dus twee keer zo groot zijn als de afwijking.)

     

     

    Hierbij is in de eerste plaats de dikte van het vlakglas bepalend. Door gekromde snijlijnen tussen de raakvlakken te kiezen, zal er steeds een niveauverschil tussen de raakvlakken ontstaan. Dit niveauverschil wordt beperkt gehouden tot de helft van de dikte van het vlakglas: een factor ½.

     

    In de tweede plaats zal de hoek (𝞪) tussen de raakvlakken bijkomend bepalend zijn. Hoe kleiner het hoekverschil, hoe meer de snijlijnen kunnen afbuigen, hoe loodrechter deze hoek, des te minder zullen deze krommingen hanteerbaar worden en dient er gewerkt te worden met rechte raaklijn.

    In de formule horen we de “sinus van deze hoek” te kennen.

     

    Met deze twee factoren kan de maximale kromming van de snijlijn als volgt worden bepaald.


     

    c = glasdikte / 2 sin (𝝰)     (fig A: mathematische symbolen verklaard)


     

    Ik werkte dit uit aan de hand van een concreet voorbeeld: de latjeslamp (blauw). (fig B: foto lamp in opbouw)

    &nbs

    Lees meer >> | 91 keer bekeken

  • Van zwaardvis tot marlijn, een techniekcombi in vlakglas

    10 november 2024

    Van zwaardvis tot marlijn,

    een techniekcombi in vlakglas

     

    In een vorige #blog werd verduidelijkt hoe het mogelijk is om een bestaand beeld (van een symmetrische panterkop) te vectoriseren om het dan via een papieren maquette over te brengen tot een ruimtelijke figuur in vlakglas.

    Deze ruimtelijke vrijheid in vlakglas met Tiffany heb ik nog een beetje verder afgetast door het toepassen van de combinatie “vectortechniek” samen met de “visschubtechniek” (zie geklasseerde #blog “een eitje”). Dit laat bijkomend toe om ook rondingen beter expressief te maken.

     

    Het fantastische aan deze ontwikkeling is dat het bereiken van een vrije ruimtelijke figuur dus weer opnieuw minder begrensd is. Geen gebruik meer van mathematische formules en bijkomend ook iets minder beperking bij het toepassen van rondingen.

     

    Zelf leek het me dan ook heel leuk om eens met een assymetrisch beeld van een zwaardvis (met één rugvin) als kleien voorontwerp te starten om uiteindelijk bij een marlijn (met een rugzeil) in vlakglas uit te komen.

     

    Het was me geen makkelijke autodidactische opleiding, de weg van deze reis aan de werktafel zat vol met verzakkingen en kortere omwegen. Heel wat bijkomende moeilijkheden waren een uitdaging om de verloren geraakte tijd weer in te halen. Een vermoeiende concentratie van weken en maanden, enkel voor dit eene stuk.

     

    Uiteindelijk ben ik wel heel blij dat ik het licht nog zag en plan voorlopig niets moeilijker meer. Misschien is het nu zelfs eerder eens tijd om bij wens van vragen een kopietje te maken van een eerder gemaakt glaswerkje. Ik hield immers steeds de plannetjes bij.

     

    (Stijn StWtS Wuytens)

    Met dank aan Karen W voor de opvolging op afstand en in tijd, aan Laura S voor de verscheidenheid aan ontknopingen, aan Rosie W voor de boekhouding en financiële oplossing en aan Felix W voor besprekingen en ook de zetting van de laatste, zijn vierde hand.

    Lees meer >> | 58 keer bekeken

  • Vrije ruimtelijke beeldvorming in vlakglas

    28 april 2024

     

    Vrije ruimtelijke beeldvorming in vlakglas

     


     

    Al sinds mijn kennismaking met de kunstvorm “glas-in-lood” was het voornamelijk fascinerend om grotere ruimtelijke beelden in vlakglas te bewonderen waardoor ook snel werd gekozen voor de techniek van “Tiffany” die het mogelijk maakt om fijntjes te werken zonder brede voorgeproduceerde loodprofielen.

     

    De eerste stappen naar dergelijke beelden konden ofwel gebeuren via tweezijdige symmetrie waarbij twee dezelfde “grondvlakken” evenwijdig verbonden zijn ofwel maakte ik gebruik van gekende geometrische figuren met hun eigen specifieke formules.

     

    Dat de ruimtelijke vrijheid nu beperkt was, kon wat opgevangen worden door ofwel te experimenteren met de verbindingen van de symmetrische grondvlakken ofwel door nieuwe Tiffany technieken zoals de “rastertechniek” en “visschubtechniek” uit te proberen ofwel door op een mal te werken.

     

    Een kleine duidelijke doorbraak naar vrije ruimtelijke beeldvorming vond ik pas wanneer een aangepaste formule van een schelp op plan werd uitgetekend om er dan via een papieren maquette een kopie in glas van te maken. Goed gelukt, maar wel nog beperkt in ontwikkeling door de noodzaak aan een “geometrische formule” en erg omslachtig door dit eerst te moeten uittekenen op millimeterpapier.

     

    Gelijklopend zou de rastertechniek -maar dan met driehoeken ipv vierhoeken- via het vectoriseren van een bestaande ruimtelijke figuur finaal de juiste oplossing kunnen betekenen.

     

    En ja, eindelijk lukte het me om een bestaand beeld (maar dat zou dus ook zelf op voorhand in klei geboetseerd kunnen zijn) doordacht met krijtlijnen in driehoeken te vectoriseren. Deze driehoeken kunnen dan elk afzonderlijk met een passer afgemeten worden om ze dan over te brengen op papier (en een genummerd kopietje er van op transparante film). Deze bekomen papieren driehoekjes worden ondertussen ook samengesteld tot een maquette. Als dat lukt, kan ook een glazen beeld gesoldeerd worden  door de plastieken kopietjes over te zetten naar vlakglas.

    Dat er tijdens deze productie van het eindbeeld lichte aanpassingen nodig zijn, is evident. Maar een terugkoppeling naar de onderdelen van de maquette is dan wel nodig zodat je achteraf het hele ruimtelijke plan van het prototype kan bewaren.

     

    Geen rekenwerk, formules of tekenprogramma werd hier dus gebruikt maar wel een serieus vermogen aan gefocuste technische doorzetting.

     

    Hiervoor ook dank aan mijn kinderen Rosie en Felix voor de interesse, het bespreken, de raad en een handje hulp bij het stabiliseren tijdens het solderen. 

     

    (Stijn Wuytens)

    Lees meer >> | 226 keer bekeken

  • Condensvrij tussen dubbel glas, hoe doe je dat?

    7 maart 2024

    Je plaatst je zuivere werk tussen 2 glasplaten van dezelfde afmeting.

    Vervolgens sluit je alle zijdes behalve de onderst 366 keer met een goede, sterke plastic tape die vochtwerend is en niet kan 'ademen'.

    Hierna kan je voorzichtig een zoutlaagje aan de beide zijdes van de onderrand aanbrengen.

    Lees meer >> | 352 keer bekeken

  • De stilte van een gemiddelde topprestatie

    6 september 2023

     

    De stilte van een gemiddelde topprestatie

    Ja, het kon nog eens. Ik dacht dat ik er nu misschien wel klaar voor was. Het was immers omzeggens weer meer dan 10 jaar geleden dat ik er nog eens wat aandacht aan liet besteden: een ballotage van deze site waar de creatieve honger een verwerking maakt van allerlei opgedane indrukken.

    Vorige keer behaalde ik een gemiddelde van 1,9/5, wat al een aardige start is voor een beginner. En jawel, na nauwgezet hard zwoegen en zweten ben ik er in geslaagd deze keer met een score van 0.3 vooruit te mogen gaan! Wie dat even na wil calculeren via één of ander gesofisticeerd rekenprogramma, zal zeker en vast tot dezelfde bevindingen komen: dit betekent nu een dik en vet gemiddelde van 2,2/

    Lees meer >> | 412 keer bekeken

  • Parallelle tijdlijnen: een kluwen van beeld en geluid

    1 augustus 2023

    Parallelle tijdlijnen: een kluwen van beeld en geluid

     

    Wat een moeilijke titel om mee te starten.

    Hopelijk lukt het me te verduidelijken waar het hier om draait.

    Daarvoor moet ik even terugkeren naar mijn eerste blog (niet meer beschikbaar) waar in een fictief interview een artiest zijn fantasie betreffende tijdreizen aanspekte.

    Het vallen of staan van die theorie was gebaseerd op het gelijktijdig bewerken van eenzelfde muziek sample zowel ter plaatse (tijdzone +1) als in Engeland (tijdzone 0).

    De kerk hield het midden tussen gammel amateurisme en professionele efficiëntie en luidde dit met de reflectie van een echo als antwoord op de bedenking van dit teleporteren.

     

    Maar voor wie zich tot de essentie van dit piekfijn muggengezift om de eerste plaats verdiepte, wist uiteindelijk dat dit om een toevallig gelijktijdige bewerking van een reeds bestaand muziekfragment van Stan Getz uit 1978 ging.

    Dus dat loopen, knippen, plakken en bewerken was een ludieke strijd om als eerste een origineel bestaand stuk na te kunnen spelen. Een klucht an sich, laat ik duidelijk zijn.

     

    Een schaamteloze klucht misschien zelfs, want behalve creatieve originaliteit om deze sample te willen bewerken, was er weinig plaats voor pure muzikale originaliteit.

    En van dat grapje is de soep al wel wat dunnetjes getrokken.

     

    Vandaar dat ik deze keer zelf enkele eigen beperkte muzikale kwaliteitjes creatief als opnamestaaltjes doorheen de mallemolen mixte.

    Een basisspoor van percussievariaties zijn aangedikt en uitgediept door enkele notenbalken aan verschillende blaasinstrumenten: hoorn, (bas)tuba, trombone en (pocket)trompet. Een mondharp, kalimba, steel pan en xylofoontje vrolijken ondertussen verder de brugjes op.

     

    Vanwege het toeval dat ik (1) hier enkel nog met een filmcamera duidelijke geluidsopnames kan maken, ik (2) een montageprogramma ken dat deze beelden mozaïekgewijs op de juiste sporen en effecten kan zetten en ik (3) graag met de start-, repeat- en stopknop speel, resulteerde zich dit tot een nieuwe categorie “audiovisuele beeldbewerkingen”.

     

    Tot zo ver staan er alvast 3 eigen nummertjes.

     

    Een 1ste toffe probeersel “Rest” tracht een schakel te vormen naar zomerse rust, een soort van vertraging van het levensritme.

     

    Een 2de “Sneeuwhitje” is een snelle opname in de winterperiode waarin geluidsherhalingen botsen op de beperkingen vanwege de weersomstandigheden.

     

    Een voorlopig 3de en laatste “Sunny side down” jongleert met de spierballen om alzo te verdwalen tussen het begin en einde van deze trein aan gelijkaardige ritmes.

     

    En op deze wijze is dan finaal een verantwoord antwoord geboden als uitkomst van dit misleidende spel waarin tijd en plaats gehekeld zijn.

     

    Het ontrafelen van deze hele warboel kan tenslotte omdat er uiteindelijk slechts 1 melodie aan verschillende blaasinstrumenten doorheen deze 3 audiovisuele projecten is geweven.

    De link: Vimeo.com/pietpier laat ook de verdere ontwwikkeling zien tot een eerste, tweede en derde EP-tje. Gebundeld als "in een klein TV stationnetje"

    Lees meer >> | 434 keer bekeken

  • Een ijzersterk gesloten verbindingscircuit.

    19 mei 2023

    Een ijzersterk gesloten verbindingscircuit

     

    Word ik daar toch best eventjes een beetje tam van al die wilde, aaneengesloten circuscircuits, alle vectorlagen en 3D-ontvouwingen nog aan toe. 

    Want het correct sluiten van een lijntjestekening is niet enkel digitaal voor de shirtontwerpen zo important dat ik er ambetant van zou kunnen zijn. Ook voor het maken van soldeerfiguren is dit liefst duidelijk, correct en gelijktijdig verfijnd. 

    De doorweven verbanden lijken dan misschien voor een buitenstaander niet meteen duidelijk, maar een sprong van glas-in-lood (-> afgelijnde kleurvlakken solderen) of een shirtfiguur (-> aaneengesloten lijnverbindingen bij het digitaliseren van kleurvlakken) naar een soldeerfiguur (-> ijzeren kleerhangers verknippen om als lijnverbindingen te solderen) verlopen ook niet bepaald van de hak op de tak. 

    En de uiteindelijke resultaten mogen er ook weer wezen.  

    Zo groeit het groepje in deze categorie kalmpjes aan. Met uiteindelijk het bijkomende nette voordeel dat er weer een oude tijdlaag propertjes verwerkt kon worden. Opnieuw een klacht uit het digitaal antwoordportaal een kopje kleiner gemaakt!  (#1, 2D)

    Heb je zelf nog een ijzeren kapstokje te veel in je kleerkast hangen en wil je graag eens proberen hoe je dit tot een figuur kan verwerken? Ga je gang, je weet nu hoe het kan.

    Veel plezier!  

    Lees meer >> | 583 keer bekeken

  • Gedjingeled, telefonisch vanwege een voornaam kunstenmuseum te Parijs

    16 januari 2023

    Gedjingeled, telefonisch vanwege een voornaam kunstenmuseum te Parijs

    2x 1/2 'd0d3c4h3dr34m0n', een halve bol = 1 'd0d3c4h3dr34m0n', een bol

     


     

    Het was een gewone ochtend aan het ontbijt, de ovenbroodjes nog warm.

    De radio stond op en we hadden een gezellige conversatie over een autorit in de file.

    Op het moment dat ik vertelde: “En toen reed ik eindelijk terug door want het licht stond op …”, riep ook mijn dochter net als mij dezelfde kleur van een kikker: “...GROEN!”.

     

    Niets opmerkelijks, maar we hebben dan wel de gewoonte om elkaar zo snel als het kan te ‘djingelen’. Dit laatste betekent dat je elkaar vlug in de arm moet knijpen. Na een aantal toertjes achter elkaar rond de tafel te hebben gelopen, ben ik het dan uiteraard die in de arm werd geknepen. Meestal eindigt dat zo, ik heb namelijk zelf niet zo zeer de drang om mijn eigen dochter in de arm te knijpen.

     

    Nu goed, het doel van dit spel is dat degene die ‘gedjingeld’ is, een tijdlang hoort te zwijgen. Het ontbijt verliep dan ook zeer aangenaam en rustig voor de rest. Tot de telefoon over ging en mijn zoon opneemt. Hij zegt me dat er iemand van een voornaam Frans kunstenmuseum te Parijs me wil spreken. Nu is mijn Frans helemaal niet zo straf en bovendien was ik dus ‘gedjingeld’ en kon ik enkel maar antwoorden met ‘mmm’, ‘mmm’ en ‘mmm’. Alsof ik thuis door mijn kinderen werd gegijzeld, vastgebonden op een stoel met een prop in de mond.

     

    Ik weet niet precies wat men nu daar dan wel van me wou, maar ik verstond eigenlijk enkel hoe deze persoon aan de andere kant dan maar aflegde met de woorden: “Je suis mal connecté.” Klik, dat was het dan. Mijn tijd om te zwijgen zat er toen ook net op.

     

    Oh, ja, hier werd ook twee maal een nieuwsoortige halve d0d3c4h3dr34m0n vervaardigd en in elkaar gematchet tot een hele bol. Hoe dit gebeurde kon je ook op mijn #tiktok-account volgen.

     

    Veel plezier er mee.

     

    Groetjes, Stijn


     

    * prolink aardrijkskunde: de klimaatgordels (aardas 23°) en de aardmagnetische polen

    ** prolink bio: de celdeling

    *** prolink Frans: mmm-mmm

    **** prolink fysica: het kleurenspectrum en de energie-reflectie

    ***** prolink wiskunde: ruimtemeetkunde

    Lees meer >> | 735 keer bekeken

  • Tekentjestekeningen

    26 juli 2022

    Tekentjestekeningen

     

    Tekentjestekening 'L0VE'

     

    A: “Waar gaat deze BLOG over?”

    B: “Dat is niet zo belangrijk, ik regel de planning van de programmatie van die afspraak wel even in je agenda. Dan moet je je daar verder niets van aantrekken. Gewoon op tijd daar zijn volstaat.”

    A: “Ohhh en ahhh, zo.”

     

    Wat is dat eigenlijk, “op tijd daar zijn”?

    Is dat bijvoorbeeld begin juni een ijslaagje op 1,5 m hoogte op de planten in je tuin vinden? Of moesten we even later bij 40°C in diezelfde zomer in eigen land naar zonnigere oorden in het zuiden trekken? Of was dat de Noordzee weten te bevriezen ten tijde van het broeikaseffect?

    Dát was me nu niet helemaal duidelijk.

     

    Maar gelukkig helpt het klokvast multimediaal computernetwerk ons hier ontegensprekelijk mee. Dat geheugen van die cloud-business is namelijk zó sterk dat het in staat is om filmische effecten of zelfs handgeschilderde werken visueel nóg levensechter tot uiting te laten komen dan in de werkelijkheid. Dit kan als je de juiste tekencombinaties in de correcte code-volgorde kan teksten. On-voor-stel-baar en fantastisch dat men dat uit een geheugenmachientje kan persen. ‘Gewoon’ door dus maar net op die juiste knopjes te drukken.

     

    Want alles is programmeerbaar, zo lijkt het wel. Al dan niet machinaal of semi-machinaal. Een duidelijk sleutel-slot principe waar ik met deze reeks van ‘tekentjestekeningen’ even bij stil wil staan. Want mens, geheugen en machines: elke actie leidt tot een reactie en samen is dat een interactie. In het pre-industriële computertijdperk wist men ook al dat hier een gevaar in schuilde. Men vatte het toen eenvoudig samen in een spreuk: “Maak geen slapende honden wakker.” Tegenwoordig respecteert men het verstandelijk verwerkingsproces van het leven tijdens de slaap veel minder. Want "dromen zijn bedrog.”

     

    (StWtS)

    [Bij verzending van deze post stonden er geen typfouten in, gelieve dat ook zo te bewaren.]

    Lees meer >> | 619 keer bekeken

  • Sjabloongraffiti als antwoord op tweedimensioneel vectoriseren

    3 februari 2022

    Sjabloongraffiti als antwoord op tweedimensioneel vectoriseren

     

    Victor Vector de Velociraptor gaf eerder al eens een antwoord op een digitaal probleem rond de padstelling betreffende de betekenis van de term vectoriseren. (Zie een eerdere BLOG, niet meer beschikbaar.)

     

     

    Vorige keer concentreerde de interpretatie zich op één dimensie om figuren te tekenen in afzonderlijke rechte lijnen.

    Deze keer richt het probleem zich ook op een tweede dimensie door de verschillende kleuren in een figuur als afzonderlijke lagen op te vragen.

    Juist ja, daarvoor heb je conversieprogramma’s denk je dan misschien als makkelijkste oplossing. Maar een origineel antwoord zit natuurlijk niet in een makkelijk hoekje verstopt.

    Vandaar dat ik met een stapel kartonnen bladen en een nagelschaartje aan de slag ging om een aantal geselecteerde shirtontwerpen uit te werken tot verschillende sjablonen. Steeds één sjabloon per kleur dus.

    Op deze wijze zijn de prenten met een eenvoudige spray makkelijk over te brengen op een doek of ander desgewenst medium.

    Wanneer je zelf een uitvoering van één van de voorgestelde werken in de galerij, categorie sjabloongraffiti, op een leuke spot wilt laten schitteren, kan je contact met me opnemen.

    In afwachting hiervan kijk ik alvast uit naar de vorming van de probleemstelling rond de grafische interpretatie van de term vectoriseren in een derde dimensie.

    Groeten,

    Stijn

     

    de link naar de shirtsite is: stwts.myspreadshop.be 

     

    Lees meer >> | 663 keer bekeken

  • Meer blogs >>